ชื่อ : จิงจูฉ่าย
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Artemisia lactiflora Wall. Ex DC.
ชื่อวงศ์ : Asteraceae
ชื่อสามัญ : White mugwort
ชนิด/ประเภท | เป็นพืชล้มลุกไม้พุ่มขนาดเล็ก |
ต้น | กิ่งก้านหนาแน่นเป็นกอคล้ายๆ ใบบัวบก จะมีกลิ่นหอม รสชาติขมเล็กน้อย |
ใบ | ใบ เดี่ยว เรียงสลับ รูปรีขอบเป็นแฉกๆ 5 แฉกสีเขียว แผ่นใบ หยักเว้าเป็นพู มีรูปร่างหลากหลาย เนื้อใบหนา |
ดอก | ดอกออกเป็นช่อแตกแขนง ที่ปลายยอด มีช่อกระจุกย่อยสีขาวจำนวนมาก |
ผล | ผลมีขนาดเล็กมาก รากหรือเหง้าใหญ่จะกระจายเป็นวงกว้าง แตกกิ่งก้านหนาแน่นเป็นกอคล้ายๆมีกลิ่นหอม รสชาติขมเล็กน้อย |
การกระจายพันธุ์ : เป็นพืชท้องถิ่นของประเทศจีนทางตะวันตก
การเพาะปลูก : จิงจูฉ่ายเป็นพืชล้มลุก ขยายพันธุ์ โดยการปักชำ เพาะเมล็ด หรือ แยกต้นมาปลูก นำรากของต้นไปปักเพาะในแปลงปลูกที่คลุมด้วยสแลนบังแดด ชอบแดดรำไร รดน้ำวันละครั้ง ก็งอกงาม ไม่ต้องรดน้ำจนเเฉะ
แต่ชอบดินชื้นๆ ขอเพียงแค่อย่าให้ขาดน้ำ และอย่าปล่อยให้น้ำขัง นอกจากนี้ควรหมั่นตัดเพื่อให้แตกยอดอ่อนออกมาอยู่เสมอ จะทำให้มีจิงจูฉ่ายกินตลอดทั้งปี
การเจริญเติบโต : เป็นพืชชนิดเดียวในสกุลนี้ที่เป็นพืชปลูกไม่ชอบดินคุณภาพต่ำหรือดินที่แข็งเกินไปสามารถเจริญงอกงามได้ดีในที่ที่มีแสงแดดรำไร ชื้น ดินโปร่งแต่ไม่แฉะ ชอบอากาศเย็นมากกว่าอากาศร้อน
ประโยชน์ : ใบ ใช้ประกอบอาหาร ลำต้น และใบ บำรุงกำลัง ใช้คลายเส้น บำรุงโลหิต ป้องกันภาวะหัวใจล้มเหลว แก้อาการผิดปกติของตับ ช่วยปรับสมดุลภายในร่างกาย ช่วยขับลมในกระเพาะอาหาร และประจำเดือนมาไม่ปกติ